درويشيان رفتني نيست اگرچه جسمش را به خاك سپارند.

آنان كه با آثار درويشيان بزرگ شده اند و طعم تلخ فقر را در داستانهاي او چشيده اند.آنان كه گوشه گوشه اين خاك پرمحنت، از كرماشان فقرزده گرفته تا تهران ِاسير پول پرستانِ شب پرست ،را درآثارش باز خواني كرده اند ،چگونه او را فراموش خواهند كرد.
او در قلب ما،
در روح وجان ماست.
اگر چه جسمش بيمار است وبا مرگ دست وپنجه نرم مي كند.


برايش سلامت آرزو مي كنيم .
زنده باشي وزندگي ببخشي اي بزرگ مرد ادبيات ايران!