توضیح مهم:
این کتاب توسط سایت اشتراک کتاب تهیه وبارگذاری شده است.
عبدالحسین نوشین میان سال‌هاى 1280 و 1285 در مشهد زاده شد. پدرش - محمدباقر نوشین - معروف به «سلطان‌الواعظین» روحانی و اهل منبر بود و صوتى خوش داشت. نوشین، پدر و مادر را با فاصله‌اى اندك، در همان نخستین ماه‌هاى زندگى از دست داد و در تهران نزد مادربزرگش بزرگ شد.
پس از دوران ابتدایى، در مدارس فرانسوى ادامه تحصیل داد و به هنگام دریافت دیپلم، نامش در فهرست یك‌صدنفره محصلان اعزامى به خارج ثبت شد. در فرانسه، با آن‌كه قرار بود، تاریخ و جغرافیا بخواند، به «تولوز» رفت و در مدرسه تئاتر نام نوشت و از همین‌رو هزینه تحصیلى‌اش قطع شد و به ایران بازگشت.او چند سال بعد، با عرضه یكى دو نمایش و انتشار یك فرهنگ فارسى- فرانسه، مبلغی فراهم كرد و دوباره به اروپا بازگشت. پس از بازگشت از این سفر بود كه كار جدى نمایشى خود را آغاز كرد. برگزارى هزاره فردوسى با حضور ایران‌شناسان غربى، فرصت خوبی براى نوشین فراهم آورد و توانست سه نمایشنامه را با الهام از شاهنامه، در برابر آنان روى صحنه ببرد. در همین سال با همكاری همسرش "لورتا"، تئاتر «فردوسی» را بنیاد نهاد.
نوشین سفر دیگرى هم به اروپا داشت. در آغاز در جشنواره تئاتر مسكو شركت كرد و بعد، در آستانه جنگ جهانى دوم رهسپار فرانسه شد و تحصیلات خود را در زمینه تئاتر، زبان و ادبیات فرانسه ادامه داد. فعالیت‌های سیاسی(عضویت در حزب توده ایران) برای او، زندان و تبعید و فرار را در سال هاى بعد در پی داشت.
با باز شدن فضاى فرهنگى، نوشین نیز زمینه‌هاى هموارترى براى
عرضه نمایش‌هاى خود پیدا كرد و گام‌هاى بلندی در آشنایى جامعه ایران با تئاتر جهانى برداشت. اما با تیراندازى به شاه در سال 1327، كار یك‌سره شده و نوشین یك‌بار دیگر همراه با گروهى از هم‌اندیشان خود به زندان افتاد. از همان زندان، توسط همسرش كه ملاقات هفتگی به او داشت گروه تئاترى خود را در اجراى نمایشنامه‌ها هدایت كرد. او از جمله رهبران و كادرهای حزب توده ایران بود كه از زندان قصرگریختند. نوشین پس از فرار از زندان راهی اتحاد شوروی وقت شد.در مسكو به تصحیح شاهنامه در هشت جلد و فراهم آوردن واژه‌نامه دقیقى براى آن و ترجمه بسیاری از قصه‌ها و نمایشنامه‌هاى برجسته جهانى مشغول شد و از دانشكده ادبیات دانشگاه مسكو درجه دكترا دریافت كرد. نوشین در ابتدای سال 1350 درگذشت. منبع: پیک هفته
پس از دوران ابتدایى، در مدارس فرانسوى ادامه تحصیل داد و به هنگام دریافت دیپلم، نامش در فهرست یك‌صدنفره محصلان اعزامى به خارج ثبت شد. در فرانسه، با آن‌كه قرار بود، تاریخ و جغرافیا بخواند، به «تولوز» رفت و در مدرسه تئاتر نام نوشت و از همین‌رو هزینه تحصیلى‌اش قطع شد و به ایران بازگشت.او چند سال بعد، با عرضه یكى دو نمایش و انتشار یك فرهنگ فارسى- فرانسه، مبلغی فراهم كرد و دوباره به اروپا بازگشت. پس از بازگشت از این سفر بود كه كار جدى نمایشى خود را آغاز كرد. برگزارى هزاره فردوسى با حضور ایران‌شناسان غربى، فرصت خوبی براى نوشین فراهم آورد و توانست سه نمایشنامه را با الهام از شاهنامه، در برابر آنان روى صحنه ببرد. در همین سال با همكاری همسرش "لورتا"، تئاتر «فردوسی» را بنیاد نهاد.
نوشین سفر دیگرى هم به اروپا داشت. در آغاز در جشنواره تئاتر مسكو شركت كرد و بعد، در آستانه جنگ جهانى دوم رهسپار فرانسه شد و تحصیلات خود را در زمینه تئاتر، زبان و ادبیات فرانسه ادامه داد. فعالیت‌های سیاسی(عضویت در حزب توده ایران) برای او، زندان و تبعید و فرار را در سال هاى بعد در پی داشت.
با باز شدن فضاى فرهنگى، نوشین نیز زمینه‌هاى هموارترى براى
عرضه نمایش‌هاى خود پیدا كرد و گام‌هاى بلندی در آشنایى جامعه ایران با تئاتر جهانى برداشت. اما با تیراندازى به شاه در سال 1327، كار یك‌سره شده و نوشین یك‌بار دیگر همراه با گروهى از هم‌اندیشان خود به زندان افتاد. از همان زندان، توسط همسرش كه ملاقات هفتگی به او داشت گروه تئاترى خود را در اجراى نمایشنامه‌ها هدایت كرد. او از جمله رهبران و كادرهای حزب توده ایران بود كه از زندان قصرگریختند. نوشین پس از فرار از زندان راهی اتحاد شوروی وقت شد.در مسكو به تصحیح شاهنامه در هشت جلد و فراهم آوردن واژه‌نامه دقیقى براى آن و ترجمه بسیاری از قصه‌ها و نمایشنامه‌هاى برجسته جهانى مشغول شد و از دانشكده ادبیات دانشگاه مسكو درجه دكترا دریافت كرد. نوشین در ابتدای سال 1350 درگذشت. منبع: پیک هفته
دانلود متن کامل کتاب الکترونیک
روسپی بزرگوار - ژان پل سارتر ، عبدالحسین نوشین 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
ما را از نظرخود مطلع کنید