نقل از فرهنگستان زبان:
"استاد محمدجان شکوری، عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، بامداد امروز در بیمارستان ابنسینا در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان درگذشت. وی که یکی از شخصیتهای بزرگ علمی، فرهنگی و ادبی تاجیکستان بود، ساعت چهار صبح امروز، یکشنبه، بیستوششم شهریورماه (۱۶ سپتامبر)، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. استاد شکوری در سالهای اخیر از بیماری سرطان رنج میبرد و در یک سال گذشته چندین بار با هماهنگیهای انجامشده از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی، برای پیگیری معالجات خود به ایران آمده بود.
استاد شکوری در سال 1304 شمسی در شهر بخارا متولد شد. وی پسر شریفجان مخدوم صدر ضیا، قاضی امارت بخارا و از فضلای معروف آن دوران بود. وی از حامیان تقویت زبان و ادب فارسی در تاجیکستان به شمار میرفت که خدمات ارزندهای را در این حوزه ارائه کرد. فعالیتهای او در سال ۱۹۸۹ میلادی به رسمی شدن زبان فارسی در این کشور انجامید. وی دارای مدرک دکتری فیلولوژی بود و از سال 1375 به عضویت پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. از استاد نزدیک به پنجاه کتاب در رشتههای مختلف، از جمله زبان و ادبیات و تاریخ، فرهنگ و جامعهشناسی به جا مانده است. وی همچنین در سال ۲۰۰۵ میلادی بهعنوان چهرهٔ ماندگار در ایران برگزیده شد."
نامش ماندگار و راهش پر رهرو باد.
"استاد محمدجان شکوری، عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، بامداد امروز در بیمارستان ابنسینا در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان درگذشت. وی که یکی از شخصیتهای بزرگ علمی، فرهنگی و ادبی تاجیکستان بود، ساعت چهار صبح امروز، یکشنبه، بیستوششم شهریورماه (۱۶ سپتامبر)، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. استاد شکوری در سالهای اخیر از بیماری سرطان رنج میبرد و در یک سال گذشته چندین بار با هماهنگیهای انجامشده از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی، برای پیگیری معالجات خود به ایران آمده بود.
استاد شکوری در سال 1304 شمسی در شهر بخارا متولد شد. وی پسر شریفجان مخدوم صدر ضیا، قاضی امارت بخارا و از فضلای معروف آن دوران بود. وی از حامیان تقویت زبان و ادب فارسی در تاجیکستان به شمار میرفت که خدمات ارزندهای را در این حوزه ارائه کرد. فعالیتهای او در سال ۱۹۸۹ میلادی به رسمی شدن زبان فارسی در این کشور انجامید. وی دارای مدرک دکتری فیلولوژی بود و از سال 1375 به عضویت پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. از استاد نزدیک به پنجاه کتاب در رشتههای مختلف، از جمله زبان و ادبیات و تاریخ، فرهنگ و جامعهشناسی به جا مانده است. وی همچنین در سال ۲۰۰۵ میلادی بهعنوان چهرهٔ ماندگار در ایران برگزیده شد."
نامش ماندگار و راهش پر رهرو باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
ما را از نظرخود مطلع کنید