دیوان فانی سمنانی درویش ظفرعلی

مرحوم شیخ محمد فانی سمنانی فرزند شیخ علی اصغر واعظ سمنانی متولد 9 فروردین 1247 هجری شمسی در سمنان و متوفی پانزدهم فروردین ماه سال 1321 شمسی است.وی از شش سالگی شروع به فراگیری علوم مقدماتی ادبی و علوم دینی و ریاضیات و نجوم  كرد و از محضر اساتیدی چون ملا عبدالرسول مازندرانی و
میرزا حسن آشتیانی و شیخ محمد تقی قزوینی و ملا علی منجم اصفهانی و حاج ملا علی سمنانی و میرزا شمس الدین حكیم الهی و میرزا ابوالحسن جلوه  استفاده علمی نمود.
معظم له مجتهد مسلم و جامع معقول و منقول بود و عالمی عامل و حكیمی كامل بود مع الوصف به علوم تحصیلی اكتفا نكرده و در جستجوی علم معرفت و نور مكاشفت برآمد. 

ابتدا به خدمت مرحوم طهماسب قلی خان وحدت كرمانشاهی كه از عرفای نعمت اللهی بود رسیده و ذكر زبانی تهلیل فرا گرفته و مدتی بر آن مراقبت داشت ولی باز هم تسكین نیافته و آتش طلبش افروخته تر شد سلمان وار از هر صاحبدلی همت می خواست تا آنكه سرانجام در سال 1276 شمسی كه عارف ربانی جناب نورعلیشاه گنابادی – قدس سره – از مكه مراجعت و از سمنان عبور  می فرمود به حضور ایشان رسیده و در اولین نظر تسلیم گشته و بر انقیاد سلسله نعمت اللهی گنابادی گردن نهاده و با ثبات قدم تا آخرین لحظه ی حیات پایدار و در انجام وظایف دینی استوار بود.
آن بزرگوار پس از طی مراحل سلوك در سال 1357 قمری از طرف جناب شیخ محمد حسن صالحعلیشاه گنابادی – اعلی الله مقامه الشریف- به اجازه ی ارشاد مفتخر و به لقب – درویش ظفرعلی – ملقب گردید.ایشان قوی البنیه و خوش سیما و بسیار با وقار و جذاب بود.وی در اتصاف به اوصاف حسنه و خصال حمیده و اخلاق پسندیده شهرتی بسزا داشت .در تربیت و تهذیب اخلاق سلاك نفسی مسیحا داشت و در ایام ارشاد ایشان كرامات و خوارق عادات بسیاری از وی بظهور رسید.ایشان قبل از رحلت در مجالسی به رحلت خود اخبار نموده بودند.
منبع

دانلود متن کامل کتاب الکترونیک
دیوان فانی سمنانی درویش ظفرعلی